,Dzień dobry!

Chciałam zapytać jak Państwo postępujecie w przypadku pacjentów uzależnionych od psychoterapii. Miałam takich pacjentów kilkunastu, ale po odmowie skierowania na dalszy ciąg zmieniali lekarza i zawsze dostawali sie na jakąś terapię grupową lub indywidualną przeważnie w ramach NFZ.

Np mężczyzna lat38 z zaburzeniami osobowości typu narcystycznego, który korzystał  z psychoterapii od 15 lat, w tym kilka terapii grupowych psychodynamicznych, terapie indywidualne psychodynamiczne, treningi gestalt, grupa behawioralno-poznawcza, terapia rodzinna systemowa, terapia małżeńska , gdy odmówiłam kolejnego ciągu terapii indywidualnej, poszedł do kolegi i wszystko uzyskał. Koledzy byli oburzeni moją postawą

Zaznaczam, że pacjent nie był tak głęboko zaburzony, żeby musiał korzystać z psychoterapii podtrzymującej dożywotnio. Natomiast funkcjonował jako gwiazda terapeutyczna. koledzy jednak nie widzieli potrzeby odwyku, u innych także.

jakie granice stawiacie pacjentom, jak tę sprawę rozwiązujecie w swoich ośrodkach i czy udaje Wam się przekazać następnym, że nadmiar wszystkiego szkodzi? Koszt np jednej sesji to 14 punktów za 8zł i 40 groszy za punkt, co przy 25 spotkaniach indywidualnych rocznie daje koszt 2940zł. to chyba niedużo?

Na jakie standarty się powołujecie?

Dziękuję za odpowiedzi i pozdrawiam!