W formie ciekawostki i zabawy przedstawiam Szanownym poniższy przypadek. Sprawa dość świeża, sprzed tygodnia. Znieczuliłem na sali obok, w środku byłem raptem przez 2-3 minuty, nie chciałem przeszkadzać, było tam pełno ludzi i straszny chaos. Dla kontekstu: pacjent ASA 3, BMI 40, cukrzyca typu 2, na Metforminie i Ozempicu. "Bardzo dobra" wydolność 3 piętra bez trudu, znieczulenie ogólne przed paroma laty do CTS bez komplikacji. Aktualnie znieczulenie ogólne do artroskopii stawu biodrowego w dziwnym ułożeniu w odciągnięciu (Extension Tisch) i prawoskręcie stołu. Na rurce. Przy wykonaniu ostatniego szwu doszło do bradykardii i asystolii, CPR 20-25 min z ROSC. Znieczulał doświadczony OA z Monachium (z kliniki) , aktualnie jako freelancer (ja jak) i szef dodatkowo (też był na sali :p). Pielęgniarki wspominały, że na sali od połowy znieczulenia ciągle wyły alarmy, a operatorzy narzekali, że pacjent kaszlał. Z mojego pobytu tamże zauważyłem, że miał normalnie wysokie EtCO2 oraz źle utrzymującą się na poziomie 40-45% saturację (podczas naturalnie CPR). Jeszcze TEE zrobiono na szybkiego "Pewnie dla niektórych bardziej doświadczonych kolegów sytuacja może wydawać się prosta. Mimo to, sprawa zakończyła się dla pacjenta niemal tragicznie; wydaje mi się, że został wczoraj extubowany. Z wstydem przyznaję, że zajęło mi kilka dni, aby dojść do prawidłowej diagnozy. Na początku nie było całkowicie jasne, co tak naprawdę się wydarzyło. „Nie wiemy, pacjent z wysokim ryzykiem, dosłownie i w przenośni. 'Man weiß es nicht, ja, sie haben jedoch schon sehr erhöhtes Risiko.'” Zapraszam do wolnej dyskusji. W załącznikach zapis protokołu i gazometria.